er lag toch die belofte van vervulling
van warme liefde vrijen overvloed
in het fluisteren van de wind
die lieve zachte wilde woeste
lieve zoete wervelwind
jouw lijflijke onthulling
voerde mij op haar stromen mee
ik werd weer vrouw en ook weer kind
in lieve zachte wilde woeste
lieve zoete wervelwind
de wind zwol traag naar zoete pijn
verdween dan in orkanen
er was toch die belofte van vervulling
waarom moet daar dicht voor
dan altijd weer een orkanisch einde zijn....
marije, 24-10-2007
Geen opmerkingen:
Een reactie posten