volverwachtingskind in streeppyjama
steken transparant grijze haren
als monument van slapeloze nacht
in jonge vlegeljaren
rechtovereind de wereld in
grote handen op het feestversierde kleed
blauw geaderd kwetsbaar haast
getuigen tegenstrijdig streven
mijmer ik verdwaasd
gravend in herinnering
zoals je daar vertederend
een gretig levend kind
verhalend over vroege heldendaden
de aandacht aan je bindt
herken ik haast niet meerde vader die je was
maar zoals jij na al die jaren
verwondering in leven brengt
soms angstig dan weer blij
daarin herken ik wel
het kleine kind in mij...
marije, 30-12-2007
Geen opmerkingen:
Een reactie posten